W ostatnich latach coraz więcej osób decyduje się na prowadzenie działalności gospodarczej we własnym mieszkaniu. Jest to efektywny sposób na obniżenie kosztów, które wiązałyby się z wynajmem i utrzymaniem osobnego biura. W tym artykule przedstawiamy, jak działa prowadzenie firmy w prywatnym lokalu.
Działalność gospodarcza w mieszkaniu – o czym warto pamiętać?
Osoby planujące założyć jednoosobową działalność gospodarczą często rejestrują ją we własnym mieszkaniu. Takie rozwiązanie jest nie tylko ekonomiczne, ale także wygodne. Należy jednak pamiętać o oddzieleniu wydatków prywatnych od tych związanych z działalnością, ponieważ jedynie te drugie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym, koszty uzyskania przychodów to wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia ich źródła. Ważne jest także przygotowanie oświadczenia, w którym przedsiębiorca określi, jaką część mieszkania przeznaczy na działalność.
Zasadniczo nie ma obowiązku informowania wspólnoty mieszkaniowej o zamiarze prowadzenia działalności w mieszkaniu. Przed rozpoczęciem działalności warto jednak upewnić się, czy jest to możliwe w danym budynku.
Przedsiębiorca musi wystąpić o zgodę wspólnoty mieszkaniowej, gdy planuje założyć w lokalu np. gabinet lekarski czy też salon fryzjerski.
Zmiany w użytkowaniu lokalu
Przyszły przedsiębiorca powinien zgłosić w starostwie zmianę sposobu użytkowania części lub całości lokalu, jeśli taka zmiana rzeczywiście następuje. Dzięki temu dowie się, czy zmiana przeznaczenia lokalu wymaga dodatkowych działań związanych z rodzajem prowadzonej działalności. W zgłoszeniu do starostwa należy opisać obecny sposób użytkowania lokalu oraz planowane prace. Do zgłoszenia trzeba dołączyć dokumenty określone w art. 71 ust. 2 ustawy Prawo budowlane:
- Opis i rysunek pokazujący usytuowanie obiektu budowlanego w stosunku do granic nieruchomości i innych budynków na tej i sąsiednich nieruchomościach, z oznaczeniem części obiektu, w której nastąpi zmiana sposobu użytkowania.
- Zwięzły opis techniczny określający rodzaj i charakterystykę obiektu budowlanego oraz jego konstrukcję, wraz z danymi techniczno-użytkowymi, w tym wielkościami i rozkładem obciążeń, a w razie potrzeby również danymi technologicznymi.
- Oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
- Zaświadczenie lub kopię zaświadczenia wójta, burmistrza albo prezydenta miasta o zgodności zamierzonego sposobu użytkowania obiektu budowlanego z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeśli brak miejscowego planu.
- W przypadku zmiany sposobu użytkowania – ekspertyzę techniczną wykonaną przez osobę z uprawnieniami budowlanymi lub jej kopię.
- W zależności od potrzeb – pozwolenia, uzgodnienia i opinie wynikające z przepisów odrębnych ustaw, w tym decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach lub jej kopię.
Starosta ma 30 dni na wniesienie sprzeciwu. Jeśli przedsiębiorca nie otrzyma żadnych informacji w tym czasie, może uznać, że wniosek został zaakceptowany i przystąpić do rejestracji miejsca prowadzenia działalności w CEIDG.
Warto pamiętać, że istnieją sytuacje, gdzie przedsiębiorca zobowiązany jest do opłacenia wyższej stawki podatku od nieruchomości od metra kwadratowego, właściwą dla powierzchni przeznaczonej
na prowadzenie działalności gospodarczej.
Jakie koszty można rozliczyć prowadząc działalność gospodarczą w mieszkaniu?
Czynsz
W przypadku czynszu zazwyczaj stosuje się współczynnik metrażowy. Jeśli do prowadzenia działalności wykorzystywana jest tylko część mieszkania, trzeba obliczyć, jaki procent stanowi ta część w stosunku
do całkowitej powierzchni mieszkania. Następnie, na podstawie tego procentu, przemnaża się wartość
z faktury, aby określić wysokość kosztu uzyskania przychodu do ewidencji.
Media
Podatnik może także zaliczyć do kosztów firmowych wydatki na ogrzewanie, wodę, ścieki, gaz i inne media, pod warunkiem że są one rzeczywiście związane z prowadzoną działalnością. Aby dokładnie określić zużycie mediów na potrzeby działalności, można zainstalować osobne liczniki. Stosowanie współczynnika w przypadku takich wydatków może być nieopłacalne, ponieważ przedsiębiorca może zużywać mniej mediów na działalność niż na potrzeby mieszkalne. Niemniej jednak wielu przedsiębiorców korzysta z współczynnika powierzchniowego przy rozliczaniu kosztów mediów i ten sposób jest jak najbardziej dopuszczalny.
Odsetki od kredytu hipotecznego
Jeżeli przedsiębiorca zaciągnął kredyt na zakup mieszkania na cele prywatne, a później zdecydował się wykorzystać część tego mieszkania do prowadzenia działalności, może zaliczyć odsetki od kredytu
do kosztów uzyskania przychodów. Odliczeniu podlega część odsetek proporcjonalnie przypadająca
na powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej.
Warto pamiętać, że do kosztów uzyskania przychodu można zaliczyć tylko zapłacone odsetki od kredytu.
